De tijd de tijd, waar is de tijd?

Ik vrees dat ik zo langzamerhand drie weekenden achterloop (okay, de derde is bijna voorbij).

Dus tijd voor wat updates.

Weekend 1:
niet bijzonder veel gedaan op zaterdag, lekker uitgeslapen en door de stad gelopen in Coyoacan, en in het Trotsky museum geweest.

Zondag ben ik met Edgar op en neer geweest naar Toluca, een stad op een uurtje afstand van Mexico City. Toluca is niet echt bijzonder, maar wel lekker dichtbij. We zijn in een grote groente en fruit markt geweest, waar we lekkere en voor mij geheel onbekende vruchten hebben gekocht. Die wouden we vervolgens buiten opeten, maar dat plan hebben we herzien toen het begon te regenen. Dat leek ons een uitstekend moment om de overdekte botanische tuin maar eens te bekijken. Die tuin is ondergebracht in een voormalige markthal, met mooie glas-in-lood ramen, en een dak dat ook van glas is. Daar kun je de regen goed op horen vallen, en toen de mega zware hoosbui overging in een hagelstorm, vroegen we ons af of het dak naar beneden zou komen (we konden dit echter niet uitgebreid bespreken, het lawaai was echt oorverdovend).

Weekend 2:
De donderdag (okay, technisch gezien nog niet echt weekend) was de verjaardag van Cynthia. Het was in een Italiaans restaurant, dus we hebben lekker gegeten, en ik had nu voor de verandering maar een gezorgd dat ik mijn cadeau nog had toen ik aankwam, dus het was een goede avond :-). Omdat iedereen vrijdag nog moest werken, besloten we om vrijdag avond opnieuw af te spreken, zodat we één of andere club konden bezoeken. Vervolgens belde Cynthia me vrijdag middag dat er toch eigenlijk niemand kon komen behalve Edgar, Joan en zij. Toch maar afgesproken dan maar met z’n drieen iets te gaan drinken. Toen zij vervolgens alsnog afbelde, en Joan onbereikbaar bleek, ben ik alleen met Edgar whisky gaan drinken in een Ierse pub.

Zaterdag weinig schokkends gedaan, een aantal dingen geregeld die nog moesten gebeuren, zoals mijn haar laten knippen (voor een schokkende 4 euro), en een spijkerbroek gekocht.

Die zondag ben ik met Cynthia en twee vriendinnen van haar naar Xochimilco geweest. Dat is een kanalenstelsel in het zuiden van Mexico City (lees: meer dan een uur rijden vanaf mijn huis). Zoals ik denk ik aan het begin van deze blog wel eens gemeld heb, is de stad gebouwd op een meer, door de Azteken. Dat deden ze door kunstmatige eilandjes te creeren, met kanalen ertussen. Een gedeelte hiervan bestaat nog steeds, en daar kun je nu met bootjes doorheen varen. Leuk om te zien, en we hebben naderhand lekker gegeten. Dit is echt 1 van die dingen die je gezien moet hebben in Mexico City.

Okay, ik ga slapen, binnenkort meer over weekend 3.