Monday 30 July 2007

Mexico-Guatemala-Belize-Guatemala

Hallo lieve kijkbuiskindertjes,

@ Cynthia: DONT WORRY, ILL BE BACK IN A WEEK!

Okay, we hebben in de tussentijd al weer heel wat gezien zeg!
Vanuit Oaxaca zijn we verder gegaan naar het zuiden van Mexico, naar San Cristobal de las Casas, een erg mooi plaatsje hoog in de bergen. Hoog betekent ook koud, en in de regentijd betekent dat ook nog nat, dus het klimaat was erg anders dan in Oaxaca.
Voor het contrats zijn we vanaf daar naar Palenque gagaan, een gigantisch Maya temepel complex midden in het oerwoud, waar het heet en vochtig is, een heerlijke combi :-). Maar die tempels zijn dus wel super indrukwekkend, echt zoiets dat je gezien moet hebben.

Vandaar hebben we de doorsteek gemaakt naar Guatemala. Dat is een tochtje van 10 uur, eerst met de bus naar de grens, die bestaat uit een brede rivier. Vanafdaar ga je dan een klein uurtje in een mini bootje naar een plaatsje aan de andere kant van de rivier. Daar moesten we een possje wachten en werden we opgepikt door een guatemalteekse bus, die ons naar Flores bracht. De volgende dag zijn we een stukje verder gegaan naar El Remate, dicht in de buurt van Tikal, de indrukwekkendse maya ruines van Guatemala. Die liggen echt in het oerwoud, en er komen niet zo heel veel mensen, dus dat is echt super om te zien, een beetje in je eentje zo'n pyramide opklimmen. We kwamen daar een man uit Colombia tegen die voor de Verenigde Naties werk en een weekend vrij had, met hem hebben we over het terrein daar rondgelopen.
Omdat we al om 5 uur waren opgestaan (om de warmte en de toeristen te vermijden) waren we om 12 uur terug bij ons hotelletje, en besloten we direct door te reizen naar Belize, wat dicht bij Tikal ligt. Daarvoor moesten we eerst liften naar een kruizing van wegen, en vanafdaar een 'chickenbus' naar de grens pakken. Helaas was het zondag, dus het duurde even voor er een busje kwam, wat vervolgens vol zat (en dan bedoel ik echt vol, met 20 man in een busje waar er in NL 12 in zouden passen). Bij de Beliziaanse grens mosten we een stukje lopen, door de duane heen, en dan ben je opeens in Reggae-Carraiben-land. Mexico en Guatemala lijken op het eerste gezicht nogal op elkaar, met spaanssprekende mensen en een redelijk homogene bevolking. Belize is echt helemaal anders. Ze praten er Engels, ze hebben de britse Queen op het geld staan, ze luisteren reggae, en ze zijn tegelijkertijd veel aanweziger en veel relaxter dat Mexicanen/Guatemaltezen.

De eerste nacht hebben we daar geslapen in Belmopan, de hoofdstad van het land, maar pas sinds 35 jaar. Er wonen ongeveer 6 duizend mensen, en alle regeringsgebouwen zitten er, maar verder is er bijna niets. De regering heeft 35 jaar geleden de hoofdstad verplaatst van Belize city naar Belmopan, nadat die eerste stad verwoest was door een Orkaan. Toch is bijna iedereen in Belize City blijven wonen, en nu is Belmopan een erg vremde stad, maar wel super interessant om te zien. In heel Belize wonen trouwens ook maar 200 duizend mensen ofzo, dus het is echt super dun bevolkt.

De dag daarna zijn we naar Placencia gegaan, volgens ons boekje een swingende strand stad, maar dat was 2 jaar geleden. Nu is het een erg rustig stadje met cabanas en een paar restaurantjes. Daar zijn we twee dagen gebleven, beetje uitwaaien. Daarna zijn we richting de onderkant van Belize gertokken, naar Punta Gorda. Daar hebben we een nacht in een zelfgetimmerd hotel geslapen, en hebben we een rondleiding gehad van een rastafari.

Vanaf Punta Gorda hebben we een boot gepakt terug naar Guatemala, maar dan het zuiden, dicht bij de grens met Honduras. Daar hebben we doordeweeks in een weekendresort in de woestijn gezeten, wat betekende dat we het zwembad (!) voor onszelf hadden.

Vanaf daar hebben we de bus gepakt naar Quezaltelango, met een overstap in de pauperige miljoenenstad Guatemala City. Quetzaltelango zelf, de 2e stad van het land heeft maar 100 duizend inwoners, en ligt ook hoog in de bergen (2300 meter), dus het is hier koel, zeker in vergelijking met de jungle en de woestijn. Of hier erg veel te doen is vragen we ons nog af, dat gaan we vanavond uitzoeken. Ik heb hier nog een weekje, dan vlieg ik terug naar Mexico City, en dan schrijf ik jullie weer.

Tim

Thursday 12 July 2007

Oaxaca

We zijn nu twee weken onderweg, en we hebben al heel wat gezien hier. Eerst zijn we naar Vera Cruz geweest, aan de oostkust. Daar was het vooral heel erg verschrikkelijk warm, zo warm dat we niet echt veel zin hadden om wat te doen. Toch zijn we nog naar een fort geweest van de spanjaarden aan de kust, dat was well okay om te zien. Ook hadden we nog genoeg energie om kakkerlakken dood te meppen in ons hotel, ook iets minder, maar goed.

We zijn daar na twee dagen weer weggegaan, was ook wel genoeg. We zijn toen naar Orizaba gegaan een gezellig klein plaatsje waar verder niet schokkend veel te doen was, maar ze hebben daar wel een gebouw dat ontworpen is door IJffel (die van die toren in parijs). Dat heeft hij ontworpen voor de wereldtentoonstelling in Belgie, en is gekocht door de burgermeester van Orizaba, en hierheen verscheept. Helemaal van metaal, met musea en een caffee erin.

Vanuit Orizaba zijn we naar Oaxaca gegaan, daar zijn we nu al een week, want we volgen hier een taalcursus (spaans). Het gaat best aardig, al zou het wel helpen als we niet elke avond met mensen van de school uit zouden gaan....,
Goed, morgen is de laatste dag van de cursus, zaterdag gaan we weer verder, waarschijnlijk ergens naar de west kust, en daarna naar San Cristobal en Palenque.
Hier in Oaxaca hebben we ook al dingen bekeken. Monte Alban is hier heel dicht bij, dus daar moesten we zowiezo heen, dat is een groot tempelcomplex van de Zapotekers boven op een berg. Ook zijn we met een excursie van de taalschool naar een klein plaatsje in de buurt geweest , waar ze een kerk hebben waar de film "Nacho Libre" is opgenomen (die met Jack Black enzo), en ze hebben pre-hispaanse pyramides die nog helemaal bedekt zijn met zand en planten, dus je ziet alleen pyramidevormige bergen, maar daar zitten dus ect tempels in, erg indrukwekkend.

Volgende keer meer, groeten van Tim + Peter

Monday 2 July 2007

Life begins now

Lieve mensen,

Vandaag is het begin van de rest van mijn leven. Dat was gisteren ook al zo, en dat zal morgen wel niet veel anders zijn, maar toch is vandaag een beetje anders.
Over een uurtje of drie stap ik met Peter op de bus naar Veracruz, en kom ik hier in Mexico de komende vijf weken niet meer terug.
Wat we in die tijd allemaal gaan doen is nog steeds een beetje onduidelijk. We gaan dus eerst naar Veracruz, aan de oostkust. Daar blijven we 2 nachten, en dan trekken we het binnenland in, richting Oaxaca. We willen vanaf volgende week maandag ergens een taalcursus gaan doen voor 1 of 2 weken. Waarschijnlijk gaan we dit in Oaxaca doen, of in San Cristobal de las Casas, dat hangt er een beetje vanaf of we onderweg nog ergens blijven hangen, of dat we sneller doorreizen naar het zuiden.
Daarna willen we nog naar Palenque, een mooie Maya ruine. Daarna is het allemaal nog heel erg ongepland, maar we hebben gelukkig nog even om er over na te denken :-)
Aan het einde van de vijf weken willen we nog een paar dagen in Guatamala rondkijken. Ik vlieg dan op 5 augustus terug naar Mexico City en op 10 augustus ben ik weer in Nederland.
Peter die blijft in Guatemala, daarna Honduras en dan misschien nog Costa Rica ofzo, dat weet hij nog niet, maar hij blijft in Centraal Amerika tot ergens in december, dus ook hij heeft nog even om er over na te denken.

Hier in Mexico City heb ik alles afgerond. Ik heb afscheid genomen op mijn werk, en ook van Edgar, Cynthia, Joan, Adriana en Andres. Ik ben echt blij dat ik hier zulke aardige mensen heb leren kennen, en ik vind het jammer ze hier achter te laten, maarja, ik moet natuurlijk ook nog wat van de wereld zien.... Ik hoop hier snel nog een keer terug te komen, of hen te zien in Europa.

Ik ga hier op deze blog snel weer wat schrijven over de reis, ik zal proberen een keer ergens een innternetcafe in te duiken.

Iedereen die dit leest: veel plezier als je nog op vakantie gaat, en als je niet op vakantie gaat veel succes met werken of whatever je dan aan het doen bent! Tot augustus!