Acapulco

Zo, beste mensen,
Ik zou nog even een update geven over Acapulco, dus bij dezen.
Afeglopen weekend ben ik met een aantal mensen van mijn werk (Nederlanders en Mexicanen) naar deze stad aan de oceaan geweest. We hadden daar een huisje gehuurd, zelfs met een zwembad en alles erbij, met uitzicht op zee. Over de stad kan ik jullie eigenlijk weinig vertellen, want we hebben voornamelijk aan het strand gelegen en in de zee gezwommen. Ik heb me laten vertellen dat de stad verder ook niet veel voorstelt. Edgar zei dat de stad uit drie delen bestaat. 1: het strand, 2: de discos, 3: de rest waar ze mensen doodschieten (Er is erg veel drugs-gerelateerde criminaliteit in Acapulco, niet bepaald veilig.) Noouja, zoals jullie zullen begrijpen ben ik alleen in deel 1 en een beetje in deel 2 geweest. Acapulco is een beetje het Salou van Mexico (denk ik, want in Salou ben ik nooit geweest), veel jonge mensen, en hele grote discos. Normaal ben ik er niet zo van, maar ik heb me toch maar laten overtuigen om een keer mee te gaan, en het was best okay, mooie vrouwen, goede sfeer.
Ik ben in die drie dagen ook lekker bijgekleurd (voornamelijk rood, maar toch :-). was wel lekker, even helemaal iets anders.
Ik denk dat ik komend weekend maar in de stad blijf, er is hier ook nog zoveel te zien. Maar dat horen jullie later wel.

Owja, en als jullie je afvragen waar de fotos blijven, dan moet ik jullie teleurstellen: mijn camera doet het niet meer (goed). Soms doet hij het even wel, maar meestal niet, dus ik heb niet echt zin om hem overal mee naar toe te nemen. Ik ga nog even een nieuwe halen, want er zijn hier zoveel mooie plaatjes te schieten dat het zonde is om er geen te hebben.

vrijdag

Zo, het is alweer vrijdag! Deze week heb ik eigenlijk niet veel gedaan, behalve werken. Woensdag heb ik meegevoetbald, dat was wel cool. Je kunt wel echt merken dat je hier op 2000 meter zit, als je een sprintje trekt ben je direct buiten adem. Mijn verwachtingen waren trouwens correct, ik ben niet geboren om een voetbalster te worden. Volgende week ga ik denk ik mee squashen, dat heb ik beter onder de knie (thanks Paul).

Dit weekend is extra lang, de maandag is een vrije dag. Om daar optimaal gebruik van te maken ga ik met een paar mensen van heet bedrijf mee naar Acapulco. We hebben een huisje gehuurd, en we gaan lekker op het strand aan de oceaan liggen (niet de Atlantic maar de Pacific). Maar daarover vertel ik jullie volgende week meer.

Tango

Ik ben gisteren naar het Museum National de Antropologia geweest, een van de grootste musea in Latijns Amerika. Het heeft heel veel exposities over de indiaanse volken die hier leefden voordat de Spanjaarden kwamen (de Mayas, de Tolteken, natuurlijk de Azteken, etc.) Het museum is eigenlijk veel te groot om in 1 dag te bekijken, dus ik ga nog wel een keer terug. Ze hebben een megaverzameling potjes en beeldjes etc, waar ik op een gegeven moment wel genoeg van had. Wat wel heel erg super mooi was, is de grote ronde offersteen van de Azteken, die ze opgegraven hebben in Mexico stad, en een aantal indrukwekkend mooie dodenmaskers van jade (heet dat zo in het Nederlands? Van dat groene spul). Ook hebben ze een aantal tempels en delen van paleizen nagebouwd, en hebben ze een heleboel maquettes van tempel complexen etc. Ze hadden me geadviseerd om eerst naar dit museum te gaan, voordat ik een tempelcomplex hier in de buurt ga bezoeken, zodat ik het beter kan plaatsen. Nou, nu ben ik er helemaal klaar voor! Het is echt indrukwekkend om te zien wat die mensen allemaal gebouwd hebben, zonder metalen werktuigen of paarden etc. En wat ook heel bijzonder is, is dat een aantal van die hele grote steden met gigantische tempel-piramiden op een gegeven moment gewoon helemaal verlaten waren, iedereen was weg. Ze weten nu nog steeds niet waarom die steden verlaten werden.

Nadat ik gisteren het museum bezocht had, heb ik met Edgar en een vriend van hem afgesproken. We zouden naar een deel van de stad gaan waar een heleboel mooie kanalen liggen. Vroeger, in de tijd van de Azteken (de laatste oorspronkelijke bewoners van dit deel van Mexico voordat de Spanjaarden kwamen), bestond Mexico city uit een eiland in het midden van een groot meer, door dijken verbonden met het vasteland. Om landbouwgrond te winnen, werden en bomen in het water geplant, waartussen zand, stenen en takken werden gestort, om op die manier kunstmatige eilandjes te creëren. Al die nieuwe kleine eilandjes werden met elkaar verbonden door een complex systeem van kleine en grote kanalen. Op de meeste plekken kun je daar nu niets meer van zien, maar in één gedeelte dus wel.
Maar gisteren regende het de hele middag, dus daar zijn we niet heen geweest :-(.
In plaats daarvan hebben we wat rondgereden, ergens wat gedronken, en hebben we op het universiteitsterrein rondgekeken (de grootste universiteit van Latijns Amerika, de UNAM, met 300.000 studenten, en een campus die een stad op zich is). Daarna had Edgar tangoles, en hij vroeg of we meewouden. Waarom niet, dus even later zat ik in een Argentijns restaurant te kijken naar een Tangoles. Dat was best interessant, maar het leek me niet iets, wat dansen betreft schat ik mezelf niet zo hoog in.... Maargoed, toen was de les afgelopen, heb ik even met wat mensen zitten praten (o.a. met een Mexicaanse theateractrice die bezig was Pools te leren), en toen gingen alle andere mensen ook tangodansen. Dus, je raad het al, na een poosje heb ik me dan toch laten overhalen om het eens te proberen. Eerst een beetje stapjes nadoen van Edgar, en toen zelf proberen. En ik moet zeggen, het viel me niks niet tegen. Eigenlijk was het best leuk, ik kan nu de eerste 8 passen (daar doe je ongeveer 20 seconden mee, en dan kun je opnieuw beginnen, alleen lastig dat het patroon zo werk dat je steeds verder naar voren uitkomt, en dan tegen de muur/tafels/stoelen opbotst. Maar eens vragen hoe je een draai maakt :-). Na mijn eerste onzekere passen op de dansvloer nog even met de (Argentijnse) dansleraar zitten praten (die Friese voorouders bleek te hebben, en iets met ...sma als achternaam heeft). Nadat hij me had uitgelegd dat zijn utopische wereld zou lijken op een mix tussen Nederland en Cuba, heb ik nog even met Edgar en een paar vrienden van hem zitten praten, en toen zijn we maar eens naar huis gereden.

voetbal

Ik kwam er gisteren achter dat een aantal mensen van het bedrijf aan voetbal doen, waaronder mijn huisgenoot. Ze spelen op woensdag, na werktijd, in een klein voetbalstadion in een buitenwijk van de stad. Het is een soort van zaalvoetbal, maar dan buiten, met muurtjes langs de lijn, en een hekwerk met een net eroverheen daarboven. Je mag de bal wel tegen het muurtje schoppen, alleen niet tegen het net. Wel leuk om te zien, zeker ook omdat er een aantal mensen meespelen die wel wat kilootjes kwijt mogen raken.
Ik moet nog even op zoek naar sportkleding, maar ik denk dat ik volgende week wel een keertje wil meespelen. En niemand hoeft bang te zijn dat ik het niveau naar beneden haal, ze hebben gisteren met 13 tegen 3 verloren… Nouja, we zullen zien.

Ziekenhuis

Ik woon hier in Mexico city in een appartement vlak bij het grootste park hier, het Bosque chapultepec. Ik heb twee huisgenoten, allebei Nederlandse jongens van mijn leeftijd. De een heet Guido, die werkt al een half jaar bij dit bedrijf, als verkoper. Die andere jongen, Patrick, is hier sinds een week, en werkt ook op de verkoopafdeling.
Om zijn tijd hier goed te beginnen, is hij meteen super ziek geworden, hij is gisteren opgenomen in het ziekenhuis. Achteraf bleek dat hij maagzweertjes heeft ofzoiets, waarschijnlijk al langer, dus het heeft niet zoveel te maken met het eten hier. Maargoed, zo’n ziekenhuis werkt hier een beetje anders dan in Nederland. Ze hebben wel even gekeken of het goed met hem ging, en hem in een bed gestopt op een slaapzaal. Maar voordat ze echt iets doen, moet er eest betaald worden. Hij is gelukkig wel goed verzekerd, maar je moet het eerst voorschieten. Dus ik en Guido erheen met een cheque van 30.000 peso’s (meer dan tweeduizend euro). Moesten we eerst een hele papierhandel invullen, en later bij de kassa betalen. Lekker duur grapje, maar dan lig je ook wel in het beste ziekenhuis van Mexico.
Bleek ook nog dat de cheque niet goed was, er stond een verkeerde naam van het ziekenhuis op. Dus vanmorgen ben ik nog met iemand van het bedrijf terug gegaan met een nieuwe cheque, erg handig allemaal.
Patrick mocht gelukkig vandaag weer naar huis, maar hij moet de komende maand wel medicijnen slikken.

Het heeft er waarschijnlijk niet zoveel mee te maken, maar ik ben de komende tijd toch maar voorzichtig met eten enzo, het schijnt dat de meeste Nederlanders hier wel een keer flink ziek worden (geen maagzweren weliswaar, maar toch).

Een beetje een dramatisch verhaal, maar verder is het hier uitstekend hoor, ik ben gewoon aan het werk nu, beetje mijn rapport voor de universiteit aan het schrijven en aan het bekijken hoe het hier allemaal in z’n werk gaat.

Later meer over hoe ik hier woon etc.

Ontmoetingen

Het mooie van reizen is dat het een goede manier is om mensen te ontmoeten en om rare dingen mee te maken.

Het begon in de rij voor het inchecken op Schiphol. Een wat oudere man vroeg me in slecht Engels of dit de vlucht naar Mexico was. Ik antwoorde bevestigend, wat voor hem de aanleiding was om een erg interessant gesprek te beginnen. Hij kwam uit Iran, en was leraar Persisch. Hij sprak helaas niet zoveel Engels, maar dat nam zijn enthusiasme niet weg. Hij vertelde dat hij een paar jaar geleden via het Internet Persische les gaf aan een dame uit Mexico. In het begin ging dit moeizaam, maar later steeds beter, en toen werden ze verliefd op elkaar (hoe romantisch). Dus nu was hij op weg naar haar, met als doel een verloving. Dit kwam ik trouwens allemaal te weten voordat we daadwerkelijk ingechekt waren, en de stuwardes (of hoe heten die mensen als je nog op de grond staat) vroeg of we naast elkaar wouden zitten in het vliegtuig. Waarom niet, dacht ik, en achteraf was het erg okay, de vlucht was zo voorbij, beetje praten, beetje lezen, filmpje kijken, meer praten, en we waren er al.

Op de luchthaven in Mexico city zou ik worden afgehaald, dus ik was op zoek naar een bordj met m'n naam erop. Niet dus. Daar sta je dan, met je twee koffers en je goede fatsoen. Het enige dat ik wist, was dat het erg ver weg was naar het bedrijf, en dat ik niet wist waar ik die nacht zou slapen, en na 11 uur vliegen is het ook niet perse nodig dat alles zo ingewikkeld is, toch? Maar toen kwam iemand op het goede idee om te melden dat er nog een andere uitgang was (voor andere vluchten welliswaar, maar toch). Dus ik daarheen, en ja hoor, daar stond een Mexicaan met een bordje met m'n naam erop. Achja, ook goed.

Gisteren had ik met Edgar afgesproken, dat was de flatgenoot van Jeroen in Glasgow. Ik had hem twee keer gezien ofzo, maar toch erg prettig om iemand te ontmoeten die ik al kende. Hij heeft me een aantul super interessante dingen laten zien (waaronder de ruines van de grote Aztec Tempel in het midden van de stad), en me meegenomen naar de top van de Torre Latino Americano, dat was een tijdlang de hoogste toren van Lqatijns America. Nu dus niet meer, maar desondanks toch een geweldig uitzich over de stad. Mexico City ligt in een soort vallei, omringd door bergen en vulkanen aan alle kanten. Vroeger, voor de Spaanse invasie bestond bijna de hele vellei uit een meer en moeras, nu is zó'n beetje alles volgebouwd, tot hoog op tegen de wanden van de bergen. Mooi om te zien, maar ook een beetje griezelig om te bedenken dat de stad tussen 1930 en nu gegroeid is van een paar honderdduizend naar 19 miljoen mensen.

Mexico?

'Mexico, ligt dat onder Spanje?'
-een vriend die annoniem wenst te blijven-

Misschien is het interessant wat algemene dingen over Mexico te vertellen, om jullie een beetje een beeld te geven, voor de mensen die denken dat Mexico in Noord-Afrika ligt :)

Okay, het ligt dus in Noord Amerika, onder de VS, boven Belize en Guatemala, en het is een Latijns-Amerikaans land. dat wil zeggen dat er Spaans gesproken wordt, en er veel Spaanse invloeden te vinden zijn. Er wonen ongeveer 108 miljoen mensen, waarvan zo'n 19 miljoen in Mexico City.
Het land is verdeeld in 31 staten (Het land heeft officieel Verenigde Staten van Mexico), plus een federaal district, op de plek waar Mexico City ligt.

Qua aardrijkskunde moet dit voor nu even voldoen, kijk anders op wikipedia ofzo.

In the beginning

Welkom op TimInMexico, de blog die ik zal pogen bij te houden ter uwer lering ende vermaak.

Ik ga er voor het gemak vanuit dat degenen die deze blog bezoeken weten waar ik ben, maar ik zal het nog even kort toelichten, gewoon voor de zekerheid.

Alzo, Ik bevind mij vanaf 1 maart voor 5.5 maand in Mexico City. Ik ga hier de eerste 4 maanden werken voor Promocionales Pacifico de Mexico, een bedrijf dat promotie artikelen importeert vanuit China, en afzet op de Mexicaanse markt. Ik zit bij dat bedrijf voor mijn afstudeeronderzoek, en ik hou me bezig met het distributie netwerk. Ik ga kijken hoe ze dat kunnen verbeteren en uitbreiden.
Maar ik zal proberen de geeerede lezers van deze blog niet onnodig veel lastig te vallen met technische informatie over mijn werk. Nee, ik heb mijzelf voorgenomen om de bezoeker van deze site virtueel kennis te laten maken met het Mexico dat ik hier tegenkom, ook buiten mijn werk om.

Met dat doel voor ogen zal ik hier (hopelijk met enige regelmaat) wat vertellen over iets dat ik gezien of meegemaakt heb. Ik hoop dat ik hiermee jullie aandacht kan vasthouden, en ik sta open voor suggesties en vragen, welke kunnen worden gegeven via de comment-functie van deze site.
Ik ben uiteraard ook per email te bereiken (u allen bekend, en ter voorkoming van spam hier niet geplaatst), en als ik heb uitgezocht wat mijn adres is, zelfs per post, telegram en duif.

Rest mij nu niets anders dan u veel lees plezier te wensen, en de hoop uit te spreken u allen in goede gezondheid weer te mogen zien.