Tango

Ik ben gisteren naar het Museum National de Antropologia geweest, een van de grootste musea in Latijns Amerika. Het heeft heel veel exposities over de indiaanse volken die hier leefden voordat de Spanjaarden kwamen (de Mayas, de Tolteken, natuurlijk de Azteken, etc.) Het museum is eigenlijk veel te groot om in 1 dag te bekijken, dus ik ga nog wel een keer terug. Ze hebben een megaverzameling potjes en beeldjes etc, waar ik op een gegeven moment wel genoeg van had. Wat wel heel erg super mooi was, is de grote ronde offersteen van de Azteken, die ze opgegraven hebben in Mexico stad, en een aantal indrukwekkend mooie dodenmaskers van jade (heet dat zo in het Nederlands? Van dat groene spul). Ook hebben ze een aantal tempels en delen van paleizen nagebouwd, en hebben ze een heleboel maquettes van tempel complexen etc. Ze hadden me geadviseerd om eerst naar dit museum te gaan, voordat ik een tempelcomplex hier in de buurt ga bezoeken, zodat ik het beter kan plaatsen. Nou, nu ben ik er helemaal klaar voor! Het is echt indrukwekkend om te zien wat die mensen allemaal gebouwd hebben, zonder metalen werktuigen of paarden etc. En wat ook heel bijzonder is, is dat een aantal van die hele grote steden met gigantische tempel-piramiden op een gegeven moment gewoon helemaal verlaten waren, iedereen was weg. Ze weten nu nog steeds niet waarom die steden verlaten werden.

Nadat ik gisteren het museum bezocht had, heb ik met Edgar en een vriend van hem afgesproken. We zouden naar een deel van de stad gaan waar een heleboel mooie kanalen liggen. Vroeger, in de tijd van de Azteken (de laatste oorspronkelijke bewoners van dit deel van Mexico voordat de Spanjaarden kwamen), bestond Mexico city uit een eiland in het midden van een groot meer, door dijken verbonden met het vasteland. Om landbouwgrond te winnen, werden en bomen in het water geplant, waartussen zand, stenen en takken werden gestort, om op die manier kunstmatige eilandjes te creëren. Al die nieuwe kleine eilandjes werden met elkaar verbonden door een complex systeem van kleine en grote kanalen. Op de meeste plekken kun je daar nu niets meer van zien, maar in één gedeelte dus wel.
Maar gisteren regende het de hele middag, dus daar zijn we niet heen geweest :-(.
In plaats daarvan hebben we wat rondgereden, ergens wat gedronken, en hebben we op het universiteitsterrein rondgekeken (de grootste universiteit van Latijns Amerika, de UNAM, met 300.000 studenten, en een campus die een stad op zich is). Daarna had Edgar tangoles, en hij vroeg of we meewouden. Waarom niet, dus even later zat ik in een Argentijns restaurant te kijken naar een Tangoles. Dat was best interessant, maar het leek me niet iets, wat dansen betreft schat ik mezelf niet zo hoog in.... Maargoed, toen was de les afgelopen, heb ik even met wat mensen zitten praten (o.a. met een Mexicaanse theateractrice die bezig was Pools te leren), en toen gingen alle andere mensen ook tangodansen. Dus, je raad het al, na een poosje heb ik me dan toch laten overhalen om het eens te proberen. Eerst een beetje stapjes nadoen van Edgar, en toen zelf proberen. En ik moet zeggen, het viel me niks niet tegen. Eigenlijk was het best leuk, ik kan nu de eerste 8 passen (daar doe je ongeveer 20 seconden mee, en dan kun je opnieuw beginnen, alleen lastig dat het patroon zo werk dat je steeds verder naar voren uitkomt, en dan tegen de muur/tafels/stoelen opbotst. Maar eens vragen hoe je een draai maakt :-). Na mijn eerste onzekere passen op de dansvloer nog even met de (Argentijnse) dansleraar zitten praten (die Friese voorouders bleek te hebben, en iets met ...sma als achternaam heeft). Nadat hij me had uitgelegd dat zijn utopische wereld zou lijken op een mix tussen Nederland en Cuba, heb ik nog even met Edgar en een paar vrienden van hem zitten praten, en toen zijn we maar eens naar huis gereden.