San Miguel de Allende

Dit weekend ben ik voor het eerst alleen de wijde wereld ingetrokken.

Het was Semana Santa, oftewel de ‘heilige week’, zegmaar Pasen. Helaas is het geen echte week, alleen donderdag, vrijdag en het weekend. Om een mij onduidelijke reden moesten we donderdagochtend nog werken, van 9 tot 12. Daarna ben ik direct doorgegaan naar het busstation van Mexico City. Mexico city is groot, dus het busstation is gigantisch! Het hele busnetwerk is geprivatiseerd, wat er op neerkomt dat er ongeveer 20 verschillende busbedrijven zijn, en naar elke bestemming kun je dus kiezen uit meerdere bedrijven. In Mexico rijden helaas geen treinen, op een enkel toeristenlijntje na, dus iedereen die niet met de auto gaat, gaat met de bus.
Na wat gezoek had ik een bedrijf gevonden met bussen naar San Miguel de Allende, een stadje ten noorden van Mexico City. Ze hadden elk halfuur bussen naar die plaats, dus dat leek me wel wat. Okay, ze hadden ook nog een directe verbinding, maar dan moest ik twee uur wachten op het busstation, dus ik heb maar een kaartje gekocht voor de ‘stopbus’ die bijna direct wegging.

Dat heb ik geweten. De bus was niet echt slecht, gewoon een bus zoals alle andere bussen, maar hij stopte dus overal. Heel veel mensen staan gewoon langs de kant van de weg te wachten tot er een bus langskomt, en dan stappen ze in en uit waar ze willen. Dat komt er dus op neer dat je vaak stil staat, dus het schiet niet echt op.
Maar goed, 5 uur later was ik dus in San Miguel de Allende, een leuk klein stadje met veel kleine pleintjes en kerkjes. Er wonen wel aardig wat oude Amerikanen om te overwinteren/overzomeren, maar daar heb ik niet veel last van gehad.

Ik zat in een leuk hostel, erg klein met 20 bedden ofzo. De eerste nacht waren er maar twee andere mensen, die ik niet gezien heb. Ik had een kamer voor mezelf, dus dat was lekker rustig. Donderdagavond heb ik door de stad gelopen en rondgekeken. Vrijdag ben ik ook de hele ochtend in de stad geweest, heel veel foto’s gemaakt, lekker met mijn nieuwe camera gespeeld. S’middags ben ik op advies van de hosteleigenaar naar een natuurpark geweest dat naast de stad ligt, erg mooi, met een canyon en heel veel cactussen, hele grote ook, 2* zo groot als ik.
S’avonds waren er op eens meer mensen in het hostel, en het was erg gezellig, we zijn de hele avond daar gebleven. We wouden eerst nog uit gaan, maar dat is er niet meer van gekomen. Er waren Amerikanen, een jongen uit GB, eentje uit IJsland, een meisje uit Peru en een stel uit Duistland. Dat is het leuke aan zo’n hostel, al die verschillende mensen die allemaal op reis zijn.
De volgende dag ben ik met de bus (of eigenlijk 3 bussen, veel overstappen dus) naar Pozos geweest, dat is een stadje met allerlei ruines van toen het een belangrijke mijnstad was. Het was best aardig om te zien, en ik heb er een aantal leuke foto’s gemaakt, maar heel erg indrukwekkend was het niet, en de reis erheen was erg lang, veel langer dan ik in het plaatsje geweest ben. Maar nu weet ik i.i.g. wel hoe het bussysteem werkt.

Zaterdagavond was er weer bijna niemand in het hostel, en ben ik met de eigenaar (een aardige gozer van rond de 30) en een vriendin van hem naar een Salsabar geweest. Ik heb nu besloten dat ik liever salsa wil leren dansen dan tango :-).
De terugreis was erg goed, ik heb aar een eerste klas bus genomen (40% duurder). Dat was wel een verschil!! Je krijgt wat te eten en te drinken, je hebt super veel beenruimte, er zijn maar 3 stoelen per ‘rij’, i.p.v. de normale 4, dus echt heel veel plek, ze draaien films, ze zijn stil en ze hebben toiletten. Nouja, erg relaxt dus, Business Class busreizen. De reis terug duurde iets langer dan gepland, omdat het de laatste dag van de ‘Semana Santa’ was, en dan komt iedereen dus tegelijk terug (en dat past niet zo goed op de wegen). Maar ik was redelijk op tijd thuis, en ik heb mijn eerste solo-tripje er al weer opzitten.